Operasyonlar Yetmez, Sisteme Bakmak Gerek!

Bir sabah daha, ülke genelinde dev bir operasyonla uyandık. Elazığ dahil 51 ilde düzenlenen göçmen kaçakçılığı operasyonlarında 98 organizatör tutuklandı. Manşetler net, rakamlar iddialı. Ama sormadan edemiyorum: Bu operasyonlar kaçıncı kez tekrar ediyor?

Göçmen kaçakçılığına dair neredeyse her ay büyük bir “başarı” haberi duyuyoruz. Yüzlerce organizatör yakalanıyor, binlerce düzensiz göçmen sınır dışı ediliyor. Peki neden sayı azalmıyor? Neden her defasında tablo daha da büyüyerek karşımıza çıkıyor?

Bu işin arkasında organize suç ağları, sınır politikaları, denetim zaafları ve elbette büyük bir ekonomik çıkar var. Ancak konuşmadığımız bir başka gerçek daha var: Bu göçmenler nasıl ve neden Türkiye'ye geliyor? Ve geldikten sonra kimlerden yardım alıyorlar?

Organizatörleri yakalıyoruz ama onları var eden sistemi sorguluyor muyuz? Örneğin bazı şehirlerde, kayıt dışı çalışan yüz binlerce göçmen var. Peki onları istihdam eden işverenlere ne oluyor? Ya da kaçak çalıştırılan yerler neden denetlenmiyor?

İçişleri Bakanı, Türkiye'nin göç yönetiminde dünyaya örnek olduğunu söylüyor. Ancak sahadaki gerçekler başka. Belediyeler, hastaneler, eğitim kurumları ve sokaklar; kontrolsüz göçün baskısını her geçen gün daha fazla hissediyor. Yerel halk tedirgin, göçmenler ise daha görünmez.

Şunu da açıkça ifade etmek gerek: Ne göçmenler suçludur ne de yalnızca organizatörler sorumludur. Suç; sistemdeki gediklerde, görmezden gelinen ihmallerde, günü kurtaran çözümlerdedir.

Evet, operasyonlar önemlidir, caydırıcıdır, desteklenmelidir. Ancak bir ülkenin göç politikasını yalnızca baskınlarla yönetmesi mümkün değildir. Kök nedenlere inilmediği sürece bu kısır döngü hep sürecektir.

Belki de artık sorulması gereken asıl soru şudur:
Yarın sabah bir başka "büyük operasyon" haberi okumamak için bugün hangi yapısal adımları atacağız?