Kuru Toprağa Umut Ekenin Duası Kabul Olur Derler.  O Dua, Şimdi Elazığ’ın Bağlarında Yankılanıyor

Elazığ’ın bereketli topraklarında, Fırat kıyılarında dallara tutunan umutlar bu yıl dondan yandı. Salkımlara basan emek, toprağa gömüldü. Elazığ Üzüm Üreticileri Birliği Başkanı Cengiz Öz’ün açıklamaları, sadece çiftçinin değil, aslında bu ülkenin gıda güvenliğiyle ilgili çalan bir alarm ziliydi.

Kuru toprağa umut ekenin duası kabul olur derler. 
O dua, Şimdi Elazığ’ın bağlarında yankılanıyor.
Ama dua da tek başına yetmez.
Devletin kulağı duymalı, eli tutmalı, gözü görmeli.
Yoksa yarın bağda üzüm değil, sessizlik yetişir.

Cengiz Öz haklı bir feryat içinde; ““Ağaç üzerine devlet kurulmaz,” demiş büyükler” diyerek te bu feryadını duyurmak istercesine sitemlerini sıralamış.

Doğru. 
Ama çiftçinin gölgesine bile sığınamayan bir devlet anlayışı da, bu toprağı yoksullaştırır diyorum ben de. Üreticiye destek verilmeli, evet. Ama o destek sadece para vermekle olmaz. Bilgiyle, teknolojiyle, ulaşılabilir sistemlerle, tarıma saygıyla olur diyorum.
Üzüme coğrafi işaret vermekle gururlanıyoruz. Elazığ’ın Öküzgözü’nü Avrupa sofralarına taşımakla övünüyoruz. 

Peki, bu asmalar kimin emeğiyle büyüyor? Sormazlar mı adama, yıllardır üzüm üretiminin bel kemiği olan bu insanlar, hala neden kayıt dışı üretim yapıyor? Diye. Neden ÇKS güncellemeleri aksıyor? Neden hâlâ hazine arazisine, tapusuz tarlaya bel bağlıyoruz? Demezler mi?

Devletin verdiği her desteği “sisteme uyarsan” diye şartlandırdığı bir düzende hala daha dijital okuryazarlık eğitimleri, tarımda bilinçlendirme kampanyaları yapılamıyor olması ise bir başka konu olsa gerek diye düşünüyorum.  Çiftçinin üretime devam etmek için donun ortasında toprağa sarıldığı bir coğrafyada biz hâlâ destek için "nasıl başvurulur?" Sorusunu soruyorsak halimiz yaman demektir.

Sayın yetkililere buradan sesleniyoruz haliyle.

Bir değil, üç defa uyarı verildi. Don geliyor denildi, oldu. Mazot fiyatları aldı başını gitti, ilaç fiyatları ithalatla birlikte yükseldi. Peki, destek o zaman neden verilmedi? Bugün Elazığ’da sadece ÇKS kaydı olan çiftçiler destek alabiliyormuş. Kayıt dışı kalan yüzde 40-50 ne olacak peki? 

Bir çağrı yapalım o zaman:

Tarım Bakanlığı’na diyoruz ki, geçici değil, kalıcı sistemler kurulsun. ÇKS’de esneklik sağlansın lütfen.

Elâzığ Tarım İl Müdürlüğü’ne diyoruz ki, Kapı kapı gezilsin, üreticinin ayağına gidilsin lütfen.

Yerel yöneticilerimize diyoruz ki, çiftçiye sadece afet sonrası değil, üretim öncesi de omuz verin, lütfen.

Üreticiye diyoruz ki, sadece üretmeyin, hakkınızı da arayın. Birlik olun lütfen.

Son olarak toplumuza da diyoruz ki, marketteki salkımın arkasında alın teri var. Fiyat konuşurken bunu da sakın unutmayın lütfen.

Çiftçi yalnız değildir, yalnız bırakılmamalıdır. Çünkü o sadece üzüm üretmiyor, bu toprağın geleceğini de mayalıyor.

Saygılarımla…