Yumruk Sadece Özgür Özel’e Değil, Halkın İradesine de Atıldı

Türkiye, demokrasiye karşı işlenen bir suça daha şahit oldu.

CHP Genel Başkanı Özgür Özel, Sırrı Süreyya Önder’in cenaze töreni sonrası fiziki saldırıya uğradı. Saldırgan 66 yaşındaki S.T., gözaltına alındı. Ancak mesele, yalnızca bir yumrukla sınırlı değil. Mesele, o yumruğun hedefini kime yönelttiği değil; neden, kim adına ve hangi karanlık cesaretle atıldığıdır.

Hakkında cinayet, hırsızlık ve tehdit suçlarından sabıkası bulunan, müebbet almış ve sonra salıverilmiş bir şahsın, ülkenin ana muhalefet liderine bu kadar rahat ulaşabilmesi tesadüf mü?

Şiddetin faili belli, peki ya onu cesaretlendirenler?

O tokattın arkasındaki asıl eller ise hâlâ karanlıkta.

Saldırının ardından hükümet yetkililerinden ve siyasi temsilcilerden kınama mesajları peş peşe geldi. Elbette demokrasi adına doğru bir refleks. Ancak şunu sormadan da edemeyiz diye düşünüyorum ben.

Yıllardır ekranlarda siyasetçileri, gazetecileri hedef gösteren diller; meclis kürsülerinde parmak sallayanlar, bu zemini inşa etmedi mi sizce?

Elazığ Milletvekili Gürsel Erol’un, “Halkın iradesine yönelik bir tehdit” dediği saldırı; evet, tam da budur. Ancak demokrasi sadece sandıktan çıkan oy değildir. Bu ülkenin basını susturulmuşsa, yargı bağımsızlığı tartışılıyorsa, muhalefet lideri bile sokakta saldırıya uğruyorsa, orada irade sadece halkın değil, iradesizliğe alışmışların da elindedir diye düşünüyorum.

Sırrı Süreyya Önder’in töreninde yaşanan saldırı aslında bugünün meselesi de değil. Bu, linç kültürünün yıllardır beslenmesiyle serpilen, hoyratlaşan, şiddeti yöntem haline getiren bir iklimin ürünüdür bence. Aynı zihniyet geçmişte gazetecilere, sanatçılara, muhalif seslere de yöneldi. Bugün Özgür Özel, yarın başka bir isimde olabilir.

Demokrasiye tokat atılırken arkasını dönenler, “tarafsız” görünenler, “iki taraf da sakin olsun” diyenler…

İşte Onlar, saldırganın gölgesi kadar tehlikeli bence. Zira her yumruğun bir alkışçısı, bir de görmezden geleni zaten olur.

Saldırıyı yapan kişi ceza alacak, elbette.

Ancak mesele tek bir şahsı tutuklamakla kapanmaz, kapanamaz, kapanmamalı.

Asıl mesele, o yumruğu doğuran zihniyetle topluca yüzleşmek olmalı bence.

Demokrasi dediğin, yumruklara değil; tok sözlere, hür fikirlere dayanır.

O yüzden şimdi susanların da konuşma vakti geldi diye düşünüyorum.

Yoksa, yarın sıra kime gelecek, bilemeyiz.

Saygılarımla…