Polis Nişanlısından Ağıtlar

Her yıl Nisan’ın ikinci haftası Polis Haftası olarak kutlanıp, şehit olan polislerimiz büyük bir minnetle anılmakta. Bu yıl Türk Polis Teşkilatı’nın 180. kuruluş yıl dönümü ve Polis Haftası için her il ve ilçede her yıl etkinlikler yapılmakta.

Uzun yıllardır polis haftası denildiğinde bizlerin aklına en çok Fethi Sekin gelir. Sanırım vuruluş anını ve kahramanca kendini feda edişini adım adım izlememizden kaynaklı olsa gerek bizi bir başka yaralamıştır Fethi Sekin.

Bu yıl içimizi yakan isim ise Şeyda YILMAZ oldu. İki yıl önce evlenen ve geçtiğimiz Aralık ayında henüz polis olan şehit Şeyda Yılmaz'ın vurulma anı ise yüreklerimizi paramparça etti. Bir varilin arkasında kendini korumaya çalışıp, mücadelesini terk etmeden vuruşup düşme anı yüreklerimizi dağladı.

Yılmaz’ın eşi de bir polis. Olayın yaşandığı gün kendisinin de görevde olduğunu belirterek:

 "Biz aynı vardiyada çalışıyorduk. 17.15'te evden çıktım. Yanlış hatırlamıyorsam, 22.00 ya da 23.30 gibi telsiz sesi duydum. 'Dudullu Polis Merkezi'ndeki polis yaralandı' diye, hemen eşimi aradım. Açmadı, çok merak ettim. Oradaki silah arkadaşlarıma ben burada duramıyorum, beni götürün dedim. Yolda giderken silah arkadaşım, 'kardeşim vurulanlardan birisi de senin eşinmiş' dedi. Öyle olunca başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ne yapacağımı bilemedim." diye konuşmuştu.

Ateş düştüğü yeri yakar diyoruz ya, ailelerin yaşadığı kederi anlatmaya gücüm yetmiyor…

Sanırım 2001 yılıydı, lise öğrencisiydim. Edebiyat en sevdiğim ve en iyi dersim, giriş zili ile çıkış zili arasında sanki beş dakika var sandığım ders. Polis Haftası için kompozisyon yarışması var. Bana katılır mısın demezler, yarın getir derlerdi. Hatırlıyorum, odamda yazmaya koyulacağım, içli bir türkü açmışım, uzaklarda yaşıyorum tabi, Elazığ burnumda tütüyor, köy aşığıyım, acıklı bir hikâye çıkarmalıydım hepsini sentezleyip. Aşık Gülabi veyahut Hasan DURAK çalıyor doğu rüzgarlarıyla eserek ya da Ali KIZILTUĞ Elifim diyor yanık yanık iyi hatırlıyorum.

Onlar sevdasını haykırırken dertli bir polis yavuklusu beliriveriyor satırlarımda:

“Demin çeşmenin başından geldim. Elimde kalem yazmaya koyuldum. Öyle mutluyum ki, insanın elinden yazı çıkması ne iyi. Düşünceler özgür, istekler özgür, sevgiler özgür… Köyün tüm kızları nişan gecemizden bahsetmekteler hevesli hevesli. Gerçi içim buruk, nişanlım olası yok yanımda ama yine de sevinç ve umut ışıkları ile dolu içim, her gün daha da çoğalan.

Herkes bey diye söz eder oldu ondan, köyde okumuş adam olmuş bir o tabi. Ne de özlemişim, tarif edilemeyen duygularla onu.

Öğlene doğru yeni bir mektup aldım ondan. Yaptıklarından, ettiklerinden bahsetmiş bir güzel. Hırsızları kafese nasıl kapattıklarından, katilleri nasıl yakaladıklarından bahsetmiş. Bahsetmiş etmesine,  lakin pek bir memnun. Vatanının toprağının uğruna her şeyi yapacağından, tüm kalleşleri boğazlayacağından bahsetmiş. Bir de duygulu anlatmış ki içim kan ağladı. Sokağa atılan bebenin anasına nasıl kavuştuğunu anlatmış da anlatmış…

Geçen mektupta oradaki görevinin ne zaman biteceğin, ne zaman döneceğini sormama rağmen cevabında tek ümit yok döneceğine dair. Vatan aşkıyla yandığından, bu yüzden hiçbir şeyin onu bu mukaddes görevden edemeyeceğinden bahsetmiş. Hem üzüldüm hem gururlandım. Köyümüzün gururu! İlk polis o çıktı köyümüzden. Kendisi uzakta olsa da sevgisi hep yanımızda. Çoğu zaman korktum, ona bir şeyler olacağından, kötü bir haber almaktan. Her gece yatarken ettiğim dualarım ona yetişiyor mudur acaba? Bu kadar vatanını sevmesi görevini sevmesi mi ayırıyor bizi? Hep bekle beni der ben de beklerim. Geleceğin hayallerini kurarım onla ilgili, gizli gizli. Her hafta aldığım mektup beni uçurur göklere bir uçurtma misali. Kırlara çıkar çiçek toplarım onun için, vatan için, bir de mesleği için. Ama nafile, zaman geçer, ayrılık daha da büyür sanki içimde, bizim köyün en büyük dağı gibi…

Bugün üçüncü hafta oldu mektubunun gelmediği, ne ses ne seda etrafta. Herkes beni görünce kaçar gibi sanki. İçimde kuşku büyür harlanıp, yerini alevlere bırakır büsbütün. Ovanın ardından bir oğlan sesi gelir: “Polis Ali vurulmuş, Polis Ali vurulmuş” diye.  Elimden süt dolu bakraçlar yere düşer. Sular sel olmuş sanki gözlerimden akar.

Anlarım ki Ali’m vurulmuş, kahpe bir vatan haininin kör kurşununa denk gelmiş de şehit olmuş. Hep yazardı, vatan uğruna her şey diye, severdi çok severdi mesleğini ayrıca. Daha küçücük iken, köy okulunda ilk sınıflar da bile polis olacağım derdi.

Gözleri yaşlı ayrıldı köyünden. Gelmeden de yaş koydu yerine gene. Beklerim, ne gelen var ne giden. Nişanlımdı Ali, sevdiğimdi. Mektuplarını açar okurum bazı bazı. Vatanından bahsetmiş hep. Döneceğinden bir gün, vatanın milletin kötülüklerden arınacağından yakınırmış hep. O katiller temizlenmedi ama Polis Ali gitti. Elimden gelse, ben geçerdim yerine, Elif Polis diye. Ellerimle yok etmek isterdim her bir haini.

Ne çare derdime, derdimize… Ama yine de mutluyum, çünkü şehit oldu o ve ben de onun peşi sıra ağlar sızlar fakat bir çok yurdunu ocağını seven genç yetiştiririm.

Ne mutlu bu toprak uğruna toprağa düşene…”

Satırlar böyle son bulurken, il birincisi olmuş bu hüzünlü nesiri sınıfta okuduğumu, arkadaşlarımın gözyaşları içinde alkışladığını şimdi buruk bir şekilde anımsıyorum. Okuması dinlemesi bile bizi böylesi duygulandıran binlerce hikayenin asıl sahiplerini ve onların kor olmuş yüreklerini anlayabilmek çok çok zor.

Türk Polis Teşkilatının kuruluş yıl dönümü sebebiyle, görevleri başında şehit düşmüş kahraman polislerimize Allah’tan rahmet diliyor, gazilerimize şükranlarımızı sunuyoruz. Tüm emniyet mensuplarımıza görevlerinde başarılar diliyor, 180. yıllarını canı gönülden kutluyoruz.

Böylesi bir mesleğin icrasının da elbette zorlukları var. Halkın güvenliğini sağlamak ve onları korumak kolay değil, bu açıdan bakınca teşkilatın ne kadar önemli bir görev üstlendiği yadsınamaz. Bizlerin de bu zorlu görevde her zaman onların yanında olması şart.

Gecesini gündüzüne katarak yirmi dört saat toplumumuzun huzur ve güveni için çalışan polislerimizin Polis Haftası kutlu olsun. Var olsunlar!

                                   Selam ve dua ile…