Skor değil, duruş kazansın

Elazığspor – Vanspor rövanş karşılaşması öncesi şehirdeki hava berrak.

“Üslup temiz, mesaj net: Şehrimizi en güzel şekilde temsil edelim.”

Güzel.

Ama yetmez.

Bir şehri yalnızca iyi dilekler, centilmenlik çağrıları, nezaket vurguları büyütmez. Kağıt üstünde duruş sergilemek kolaydır. Gerçek duruş, zemin kayganlaştığında kendini gösterir. Hakemin düdüğüyle değil, tribünlerin nefesiyle ölçülür şehirlerin olgunluğu.

Asalet, misafirperverlik, irfan...

Bu toprakların mayasında varsa da; o maya bazen tutmaz.

Çünkü maya yalnızca hamurun içinde değil, ellerin tavrında, kalplerin ısısındadır.

Elazığ olarak biz, zaman zaman “kendimizden başka herkese karşı” refleksle hareket eden bir ruh hali sergiliyoruz. Kimi zaman haklı bir öfkeyle, kimi zaman kontrolsüz bir reaksiyonla…

Özellikle de futbolda.

Yani bu mesele sadece bir maç değil. Bir şehrin aynaya bakma fırsatıdır aynı zamanda.

Van’da yaşananlara “yakışmadı” demek kolay.

Peki, biz ne kadar yakıştık kendi geçmişimize?

Bu şehirde hiç tribün taşkınlığı olmadı mı? 

Oldu.

Hakeme saldıran, rakip futbolcuyu küfürle boğan, koltuk fırlatan birileri hiç mi çıkmadı? 

Çıktı.

O hâlde mesele yalnızca Van değil.

Mesele, Türk futbolunun tribün kültüründe yıllardır var olan bir hastalığın semptomları.

“Gerçek zafer, duruşta kazanılır” derler.

Güzel söz. 

Ama o duruşun yere sağlam basması gerek.

Yani sadece tribün değil, sokak, sosyal medya, yerel basın ve yöneticiler de aynı çizgide olmalı.

Maç günü sahada değil, şehirde başlar mücadele.

Galibiyet, sadece golle değil; akılla, sabırla, vakar ile gelir.

Bugün bağıran, yarın taş atar.

Bugün sloganla övünen, yarın utançla susar.

Eğer bir duruş sergileyeceksek; o duruşu omzunda Elazığspor atkısıyla değil, yüreğinde Elazığ bilinciyle taşıyanlar belirlemeli.

Futbolun doğasında rekabet vardır, düşmanlık değil.

Unutmayalım ki; 

Sahadaki skor tabelada kalır. Ama şehirlerin hafızası uzun ömürlüdür.

Bugünün çirkinliği, yarının pişmanlığı olur.

Yarın çocuklarımız bize bu maçı sormayacak. Ama nasıl davrandığımızı hatırlayacak.

O yüzden...

Skor ne olursa olsun, duruş kazansın.

Ve evet, yine de Elazığ kazansın.

Ama sadece sahada değil…

Zihinde, kalpte ve vicdanda da kazansın.

Saygılarımla…